အစၥလာမ္ ပညတ္ခ်က္မ်ား ၅

စားေသာက္မႈဆိုင္ရာ အေျခခံသေဘာတရား

သန္႔ျပန္႔ေသာ စားေသာက္ဖြယ္ရာမ်ားကို ရိုးသားေသာ နည္းျဖင့္ရွာေဖြ၍ စားသံုးႏုိင္ေပသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ မသမာေသာ နည္းျဖင့္ ရရွိေသာ စားေသာက္ဖြယ္သည္ စိတ္ႏွလုံးကို မိုက္ေမွာင္ဖံုးလႊမ္း၍ ခက္ထန္မာေက်ာေစ၏။ မပိုင္ေသာ (ဟရာမ္) နည္းျဖင့္ ရွာေဖြစားသံုး သူသည္ ဂ်ႏၷသ္၀င္ရမည္ မဟုတ္။ မပိုင္ေသာ (ဟရာမ္) နည္းျဖင့္ ရွာေဖြလွ်င္ ျပဳသမွ် ေအဗာဒတ္သ္ကို အရွင္ျမတ္ လက္ခံမည္ မဟုတ္ေပ။ စြဟာဗာတို႔သည္ သံသယရွိေသာ အစာ၊ စားမိလွ်င္ ခ်က္ခ်င္း လက္ထုိး၍ အန္ပစ္ၾကသည္။
စားေသာက္မႈကို ရွရီအတ္သ္တရားေတာ္က သတ္မွတ္ျပဌာန္းေသာ နည္းစနစ္ျဖင့္သာ ရွာေဖြ စားေသာက္ၾကရေပမည္။ တားျမစ္ပိတ္ပင္ေသာ နည္းလမ္းျဖင့္ မစားသံုးရေပ။ ဥပမာ ငွက္ေပ်ာသီး ဟလာလ္ ပစၥည္းပင္ ျဖစ္ေစကာမူ ခိုးယူ၍ မစားသံုးရ၊ ထိုသို႔ စားသံုးျခင္း ဟရာမ္ျဖစ္၏။ ထိုနည္းတူ ရွာေဖြရာတြင္လည္း လိမ္လည္ျပီး မရွာေဖြရေပ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ထုိေငြျဖင့္ ပစၥည္း၀ယ္ျပီး စားေသာက္ရေပမည္။
ရွရီအတ္သ္ တရားေတာ္ အေနျဖင့္ စားသံုးအပ္ေသာ အရာ၊ မစားအပ္ေသာ အရာ၊ ျပဳပိုင္ေသာ အရာ၊ မျပဳပိုင္ေသာ အရာတို႔ကို ခြဲျခားျပထားေပသည္။ ဥပမာ (ဇဗာဟ္) လည္လွီးျဖတ္ျခင္း မျပဳဘဲ အလိုအေလ်ာက္ ေသေသာ တိရိစာၦန္မ်ား၊ တိရိစာၦန္၏ ေသြး စသည္တို႔ မစားရဟု တားျမစ္၏။ တရားေတာ္ အေနႏွင့္ တားျမစ္ထားျခင္းသည္ အေၾကာင္းမဲ့မဟုတ္၊ ထိုအရာမ်ားကို စားသံုးျခင္းျဖင့္ ၄င္းတုိ႔၏ စရုိက္ဆိုး အက်င့္ဆိုးမ်ား ေရာဂါဆိုးမ်ားကို လူတို႔ထံ အရွင္ျမတ္က မေရာက္ေစခ်င္ေသာ ေၾကာင့္ျဖစ္၏။ ဥပမာ- ၀က္သည္ တစ္ကိုယ္လံုး မသန္႔ျဖစ္၏။ မည္သည့္ အစိတ္အပိုင္းမွ စားသံုးလို႔ မရေပ။ ၀က္တြင္ အဆိုးရွိ၏။ ေရာဂါကူးစက္လြယ္၏။ ယုတ္မာ၍ ထိုအက်င့္မ်ိဳး ရွိေသာ တိရိစာၦန္၏ အက်င့္မ်ိဳး ေရာက္ေစတတ္၏။ ေခြးသားစားလွ်င္ အမ်ိဳးသားစိတ္ ကင္းျပီး ကၽြန္ခံခ်င္ေသာ စိတ္ဓါတ္ျဖစ္လာ၍ အမ်ိဳးတူညီေနာင္သားခ်င္းမ်ားကိုပင္ မနာလိုစိတ္ ေပၚေပါက္ေစတက္၏။
အရွင္ျမတ္မွအပ အျခားပုဂၢိဳလ္ တစ္ဦးဦးအမည္ ရုပ္တုတစ္ခုခု၏ ႏွစ္ျမိဳ႕မႈ ရွိေစရန္ တင္ထားေသာ အစားအေသာက္မ်ားသည္လည္း စားမပိုင္ေပ။ ထိုနည္းတူ လူကိုေဘးဥပါဒ္ျဖစ္ေစ၍ အသက္အႏၱရာယ္ ျဖစ္ေစေသာ ဘိန္း၊ ေဆးေျခာက္၊ အရက္ စသည္တုိ႔ ရႈရႈိက္ စားေသာက္ခြင့္ မရွိေပ။ အရက္ကို အျခားအမည္တပ္၍ ေသာက္ေသာ္လည္း ဟရာမ္ျဖစ္၏။
ဟရာမ္ျဖစ္ေစေသာ အရာဟူသေရြ႕ ဟလာဟ္မျဖစ္ႏိုင္၊ ဟလာဟ္သည္ ဟရာမ္ျဖစ္ႏိုင္သည္။ ဥပမာ- ဤေရသည္ အရက္ကဲ့သို႔ဘဲဟု ေျပာဆိုေသာက္ျခင္း။